یا ابن الحسن میلاد جدت حسین (ع) مبارکت باد. میلاد او که خود فرموده ای در غمش خون می گریم.
مولای من این روزها همه عیدی می خواهند، من هم عیدی می خواهم، خیلی ها این ایام در جمکران هستند و خیلی ها می خواهند باشند، من هم می خواهم باشم می خواهم برای یک بار هم که شده حسرت زده ی جمکرانت نباشم،
می خواهم حد اقل برای یک بار حسرت زده ی حس کردن سردی سنگ فرش صحن جمکران با پای برهنه نباشم،
می خواهم برای یک بار حسرت زده ی دیدن ستاره های شب جمکران نباشم،
می خواهم برای یک بار حسرت زده ی شنیدن ناله ها و دیدن اشکهای منتظرانت نباشم،
می خواهم برای یک بار حسرت زده ی شنیدن و حس کردن این که می گویند از در و دیوار جمکران عاشقانه ندای «یا ابن الحسن» و «اللهم عجل لولیک الفرج» می آید نباشم،
آنقدر دلم به تنگ آمده که می خواهم برای یک بار در جمکران باشم و از عمق وجود هی بلند فریاد بزنم:
«یا ابن الحسن
یا ابن الزهرا
خدا گل نرگس کجاست
الهی
أین یوسف الزهرا
أین الطالب بدم المقتول بکربلا ...»